به تصویر بالا نگاه کنید، من کنار استخر روی نیم کتی نشسته ام  و گربه ای به ظاهر اهلی و  ارام  کنارم نشسته وبه سویی دیگر چشم دوخته  این گربه حدود شش ماه بیش که بچه گربه ای پیش نبود به استخر ما اورده شد و انجا رشد کرد  با ما انس گرفت و روز به روز بزرگتر شد اما رفتارش نشان میداد اگرچه در ظاهر ارام است اما  درونی وحشی دارد ،گنجشکها را شکار میکرد و رفتارش مرموز و نگاهش مرموز تر بود  تا اینکه بزرگ شد و یک روز همراه پدرم از استخر کنار سفیدرود  به خانه امد ...در این فصل حیاط خانه ما   پر از  مرغ و خروس ، اردک و جوجه هایشان است در اینجا من  او را زیر ذره بین گرفتم چون یقین داشتم که سر انجام بعُد وحشی خود را به نمایش خواهد گذاشت...و  دقیقاً سه روز پیش این اتفاق افتاد وقتی که داشتم گلهای باغچه را اب میدادم متوجه صدای قدقد مرغ کرکی از جانب باغ شدم و به سمتش رفتم دیدم که گربه با چنگالهای تیزش سعی میکند جوجه ها را شکار کند و مرغ کرک با شجاعت  از جوجه هایش دفاع میکند ، من هم در حمایتش به میدان امدم و گربه را دور کردم راستش چند روز پیش لاشه چند جوجه را در باغ دیده بودم و  شک داشتم که کار  کار گربه باشد از اینکه جوجه ها را نجات دادم احساس خوبی داشتم باید کاری میکردم تا جلوی حمله بعدی را بگیرم...کمی روی پله نشستم گربه را صدا کردم ارام امد گرفتمش و کمی نوازشش کردم تازه نهار خورده بود میدانستم گرسنه اش نیست پس رفتم  قفس از انباری اوردم و انداختمش در قفس به نظرم چند ساعت حبس برای جرمش کافی بود!! بعد تبعیدش کردم به استخر ...با اینکه فاصله استخر تا خانه زیاد است اما باز فردا سرکله اش پیدا شد و باز هم به جوجه ها حمله کرد با این حساب تصمیم گرفتیم به جایی دورتر تبعیدش کنیم تا دیگر نتواند به خانه بر گردد ...دیشب که یکی از دوستان  از رشت به دیدن من امده بود من گربه را نشانش دادم و ماجرا را تعریف کردم  قرار شد همان شب مقدمات تبعیدش را فراهم کنم البته با توجه به مقصدی که برایش در نظر گرفته بودم  نمیتوان نام این انتقال را تبعید گذاشت به این فکر میکنم  اگر به رشت میفرستادم خیلی به او خوش میگذشت و انجا انقدر رفیق پیدا میکرد و از صبح تا غروب در خیابانها و پارکهای رشت با رفقا قدم میزد یخ در بهشت میخورد و ساندویچ مجانی سرو میکرد و شاید پیتزا را هم میچشید  بدون اینکه ریالی خرج کند کلی کیف میکرد و خوش میگذراند!!  و در شبهای بارانی رشت خودش را به عاشقی میزد عاشق گربه های رشت میشد دنبالشان راه می افتاد و در خیابانها گم میشد هر هفته هم پنج شنبه ها زیر پل عراق با دوستانش قرار داشت(چه اینده روشنی)حتما انجا  لهجه میو میوی فارسی هم یاد میگرفت ان هم سبک اروپاییش را!!

  وبه یاد می اورد:که چه روزهای زیبایی را در کنار سفیدرود گذرانده، قطعا کباب هایی که در مراسم های عروسی و  رستورانهای رشت اضافه در بشقاب میماند اورا چاق و چله میکرد و از این همه خوشبختی مثل چرچیل راه میرفت!!  و به یادش می امد که در دهات چولاب به جرم گرفتن یک جوجه مرغ،  چطور او را درون قفس انداخته و حبسش کرده اند اما اینجا نه تنها برایش کلی مرغ سوخاری  می اوردند  و کباب سیخ میزنند بلکه نازش را هم میکشند و پیشی صدایش میکنند به او لخند میزنند و چیپس و پفکشان را با او تقسیم میکنند ...همیچنان با لبخندی کم رنگ  در این افکارطنز الود بودم  و اینده روشنی را برای گربه مان  پیش بینی میکردم که دوستم تلفن زد و خبر داد که گربه را نرسیده به رشت پیاده کرده است اخر میترسیده در رشت او را در حال پیاده کردن گربه از ماشین ببینند و کلاسش پایین بیاید...البته  این روزها داشتن سگ و گربه خیلی هم کلاس دارد اما اخیراً پیاده کردنشان هیچ منفعتی از لحاظ اجتماعی  در بر نداشته است  بدین منظور دوست جناب عالی تصمیم گرفته اند که گربه را در دیار کوچصفهان از ماشین پیاده کرده و من و خودش را از شرش خلاص کند!! ...راستش چند سال پیش دوستان گرامیم یک سگ را که جفت دستش شکسته بود و در کوچصفهان کنار جاده زوزه میکرد سوار کرده و با خود به استخر اورده اند که کار خیلی پسندیده ای بوده و من با کمال میل این سگ را پذیرفتم و یک سال و اندی ازش مراقبت کردم اما دستش خوب نشد و مرد..پس از انجا که هر سوار کردنی پایده شدن دارد همانطور که چند سال پیش یک سگ در این شهر سوار کرده بودیم امروز هم حق این را داریم یک گربه را  در انجا پیاده کرده و بی حساب شویم!!

این ماجرا کم درسی برایم نداشت مثل همه پدیده های این حوالی سرشار از دانش و تجربه بود مثلا همین موضوع اهلی شدن این گربه که در برابر ما اهلی بود با ما انس و الفتی داشت اما در برابر ماکیان همواره وحشی ماند در حالی که ظاهری اهلی داشت...پس ممکن است یک جاندار در یک زمینه و در یک بعد اهلی شده باشد اما در صفت دیگر هنوز وحشی بماند و این در مورد بیشتر جانوران صدق میکند حدود 7000سال پیش هیچ حیوانی اهلی نبود پس انسان شروع به اهلی کردن حیوانات  پرورش  و نگهداری انها  نه تنها حیوانات بلکه گیاهان را نیز اهلی کرد و توانست  با اهلی کردن انها محصولی بیشتر تولید کند اما به راستی انسان خود به طور کامل اهلی شد یا نه؟

برای پاسخ گفتن به این سوال اول باید واژه اهلی شدن  را معنا کنیم و  برای معنا کرد  لازم نیست به کتابهای لغت مراجعه کنیم فقط کافیست این جمله شازده کوچولوی آنتوان دوسنت اگزوپری را به یاد بیاوریم همانجا که گفته:

اهلی كردن یعنی چه؟
یك چیزی است كه پاك فراموش شده .معنایش ایجاد علاقه كردن است.
ایجاد علاقه كردن؟
اگر منو اهلی كردی هردوتامون به هم احتیاج پیدا می كنیم ،تو واسه من میان همه عالم موجود یگانه ای می شوی من واسه تو!

انسانها این حقیقت را فراموش كرده اند ،اما تو نباید فراموشش كنی. تو تا زنده ای نسبت به چیزی كه اهلی كرده ای مسئولی! 

بله این جملات  خیلی عمیق و تفکر بر انگیز است... دوست بودن.... دوست داشتن ....ایجاد علاقه کردن.... و برای هم مفید بودن اگر چیزی را  اهلی کنیم به  ان احتیاج پیدا میکنیم و او هم به ما احتیاج پیدا میکند و بودن ما برای هم مفید  و پر بار خواهد بود گاو گوسفند و اسب ،بز و ...حیواناتی هستند که در برابر انسان اهلی اند یعنی انسان به انها نیاز دارد و انها هم به انسان نیاز مندند ...حال میخواهیم به صفات وحشی گری بپردازیم وقتی لغت وحشی را به زبان می اوریم در ذهن خود خوی درندگی ستیزه گری و کشمکش با طبیعت اطراف را  تداعی میکنیم  کشمکشی که گاه جنگیدن برای بقاست و گاه برای به دست اوردن چیزی یا تحقق هدفی   انجا که مربوط به غریزه  می باشد مثل حمله حیوانات وحشی و ترس و دلهره ای که از  دیدن  این  صحنه ها  به خاطر می اوریم  که  اکثراً از غریزه و ذات انها بر می اید،  چند سال پیش سگی داشتم که به  توله هایش شیر میداد اما وقتی داشت غذا میخورد اگر توله ها به سمت او می امدند تا با او غذا بخورند با خشونت به انها حمله کرده  و گازشان  میگرفت این رفتارمتضاد   نشان دهنده غریزه غیر قابل کنترل در درون  او بود از یک طرف به بچه ها شیر میداد و از طرفی دیگر موقع غذا خوردن به انها حمله میکرد یقیناً دو حس متضاد در درون او در جنگ با یک دیگر بودند و  او را در حالتی تهاجمی و پر خطر قرار میدادند ده سال پیش  هم عقابی طلایی را به صورت اهلی در اورده بودیم از وقتی که جوجه بود او را از مرگ نجات دادیم و سعی کردیم بعد از رشد کردن بالهایش او را رها کنیم اما با رها کردنش دوباره برگشت  و مثل کبوتری در خانه ما ماندگارشد و علاقه نادری مانند مادر و فرزند بین او و یکی از سگهایم ایجاد شد و به حدی که  ان سگ را مادر خود میدانست  جالب اینجا ست  که این عقاب را طوری تربیت کرده بودم  که نمیتوانست شکار کند بالهای بزرگش چنگال تیزش و صدای بلندش.... ترس هر بیننده ای را در پی داشت در حالی که درونش کبوتری بیش نبود تا اینجا به خوبی پرورش یافت  اما بیک اشباه باعث شد خوی وحشی گری در او  بیدار شود و غریزه کار خودش را کرد... یک روز یکی از جوجه های مرده را به سویش پرت کردم  و او جوجه را در هوا گرفت از روز بعد کارش شکار کردن جوجه ها درست مثل همین گربه ای که ماجرایش را تعریف کردم سر انجام او را هم به جایی دور دست بردیم و در طبیعت رهایش کردیم اما تا مدتها می امد و چرخی بر فراز خانه ما میزد و میرفت..... بنا بر این وحشی گری که از غریزه اب میخورد شاید در شرایط خاص در مکانهای خاص به خواب فرو رود اما همیشه بیم ان میرود که بیدار شود ...

انچه تا کنون گفته شده خوی وحشیگری  بر مبنای غریزه بوده است اما وحشیگری بر مبنای انتخاب نیز وجود دارد که به ان نیز خواهم پرداخت هر کودکی با معصومیت و پاگی پا بر عرصه وجود میگذارد و این نشان میده ذات و فطرت انسان از بدو تولد پاک و زلال است اما وقتی او از تعادل خارج میشود بدی ها یکی پس از دیگری در او ظاهر میگردد   انسان موجودیست داری قدرت انتخاب  او میتواند نحوه برخورد خود با شرایط و  محیط پیرامون خود را انتخاب کند او میتواند انتخاب کند اما گاهی  بنا به خواست  و انتخاب  خود و شرایط خاص محیطی ،تعلیماتی...خوی وحشیگری نیز در  او شکل میگیرد ....این را ما در سر تا سر تاریخ میبینیم حتی در عصر حاضر که انسان خود را متمدن میداند.... از استعمار افریقا تا نسل کشی  نازی ها و شکل گیری  فاشیست که  هزاران جنایت و اقدامات ضد بشری را در پی داشته  نمونه ای از وحشیگری انسان در چهره های متفاوت و  عناوین متفاوت به نمایش گذاشته است که درسی خوب برای نسل اینده بشر خواهد بود  تا اسیر چنگال ظلم و ستم نشوند...

اما انچه بیش از هر چیز مورد توجه محققان و روانشناسان و اندیشمندان  قرن  اخیر قرار گرفته این است که ا نسان های وحشی در ظاهربسیار آرام و اهلی به نظر می رسند چون انسانی که ازدرون مشکل دارد تمام تلاش خود رامی کند که حداقل ظاهرخوبی از خود به نمایش بگذارد تا کسی متوجه جهنم درونش نشود اما انسان هایی که درون آرامی دارند، رفتارمحکمی خود نشان می دهند تاکسی به بهشت درونیشان آسیبی وارد نکند.این افراد رفتار متعادل تری دارند و در کارها واعمالی که انجام می دهند ثابت قدم ترهستند به قول مثالی از ما ایرانی ها که میگوید:

از ان نترس که های و هو دارد /از ان بترس که سر به تو دارد!!

 بنا بر این  دنیای ما اهلی ها و وحشی هایی دارد و همواره داشته  اما انچه در این میان  زیانبار و ویرانگر تر بود وحشی گری گرگ  در دریدن گله  و یا درندگی شیر  نبود ، انسان  توانست شیر را رام کند و در سیرکها به کار بگیرد  اما هنوز نتوانست هم نوع خود را که جامه ای انسانی به تن کرده و به دریدن هم نوع دیگرش  میپردازد رام کند